Oude Sint-Laurentiuskapel in 1536 verheven tot parochiekerk, wegens bouwvalligheid gesloopt in 1794-1795 en heropgebouwd naar ontwerp van 1845 van E. Gife in 1846-1847, aanbouw toren naar ontwerp van J. Van Gastel in 1863-1864. Restauratie naar ontwerp van L. Sledsens in 1997-1998.

Vroeg-neogotische, éénbeukige kruiskerk met toren van vier geledingen onder ingesnoerde naaldspits. Schip van vier traveeën, transept van één travee en koor van twee rechte traveeën met driezijdige sluiting. Baksteenbouw met leien bedaking. Traveeën geritmeerd door versneden steunberen waartussen spitsboogvensters. Rijker uitgewerkte toren met gekoppelde spitsboogvormige blindnissen waarin neogotische tracering, bekronende puntgeveltjes met kruisbloemen en hogels op de hoeken; korfboogdeur.

Bepleisterd en polychroom beschilderd interieur met kruisrib- (schip), ster- (transept) en straalgewelven op colonnetten. Koor in 1872 beschilderd door J. Van Aerschot.

Mobilair

Gepolychromeerde houten heiligenbeelden uit midden 19de eeuw. Neogotisch meubilair van circa 1846. Eiken preekstoel in barokstijl van circa 1630 door E. Verbuecken vervaardigd voor de Geelse Sint-Amandskerk, in 1734 verkocht aan Zammel. Glasramen door het atelier Stalins-Janssens (1886, 1887-1888) en Henrionnet (1873), laatstgenoemde ramen met bloemmotieven boven de deuren naar de sacristie en de bergplaats.