Stenen bovenkruier van het type grondmolen of grondzeiler, waarbij het kruien of opzeilen gebeurt vanop de begane grond, die twee toegangen bevatte binnen het bereik van de wieken; bij het malen kon dus maar één deur, met name deze aan lijzijde gebruikt worden. Opgericht in 1837 ter vervanging van een houten standaardmolen die was omgewaaid in 1836, zie ook jaartal 1837 in arduinen gevelsteen boven de poort. De voorgeschiedenis als banmolen van het Land van Turnhout zou volgens de literatuur opklimmen tot 1499. De laatste restauratie werd aangevat in oktober 1990 onder leiding van architect P. Gevers en molenbouwer R. Caers uit Retie: hierbij werd de kap vernieuwd, het kruiwerk, de grote spuit, de korte schoren, de baard, de vang en het hekwerk.

Graanwindmolen, gelegen op een lichte verhevenheid, met witgekalkte, bakstenen molenromp onder kap met bitumenbekleding. Rondbogige muuropeningen; bewaarde wieken en staart. Voor één der ingangen ligt nog een verbrokkelde molensteen.