Hoekhuis van zeven + vier traveeën en drie verdiepingen onder mansardedak (kunstleien); bouwaanvraag van 1849 (voor de heer Havenith-Pauwels), aangevuld door een aanvraag tot verhoging van de hoogste verdieping naar ontwerp van architect Heliodore Leclef in 1859 (zelfde opdrachtgever). Accent op de fraaie, bepleisterde voorgevel in Louis-Philippestijl (neorococo), op arduinen plint. Spiegelboogvensters in riemomlijsting met sleutel; geprofileerde lekdrempels van de hoofdverdieping gestut door gesculpteerde consooltjes; getralied op de begane grond en verrijkt met ijzeren leuning op de bel-etage.

Accent op poorttravee met oorspronkelijke houten vleugeldeur in geprofileerde spiegelboogomlijsting met sluitsteen, gevat tussen vlakke pilasters met spiegels op de schachten uitlopend op consoles die het balkon met sierlijk gesmede leuning schragen: wijkend deurvenster bekroond door fraaie stucversiering met schelpen, loofwerk en vlechtmotieven, ingeschreven in halfronde nis met geprofileerde omlijsting eveneens met decoratieve sluitsteen en bekroond door oculus. Ten slotte gekorniste kroonlijst met tandlijst en rocaillemodillons. Zijgevel eenvoudiger uitgewerkt.