Oorspronkelijk een dubbelhuis van zeven traveeën en drie verdiepingen onder zadeldak (nok parallel aan de straat, mechanische pannen), later onderverdeeld in twee woningen.

Gecementeerde en bepleisterde lijstgevel in neoclassicistische trant, waarvoor bouwtoelating van 1859.

Rechthoekige vensters met lekdrempels voorzien van leuningen. Middentravee gemarkeerd door strenge ingangsomlijsting van Toscaanse pilasters met entablement; op de sterk vooruitspringende kroonlijst steunt de gietijzeren leuning van het balkon. Kroonlijst beroofd van modillons. Aanpassingen en vereenvoudigingen voor tweewoonst voornamelijk in nummer 14.