Westmolen

Tekst van Westmolen (https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/43825)

Zogenaamd Grote Molen of Steyaertsmolen naar de laatste molenaar. Houten standaardmolen ingeplant aan de westrand van de Noordkouter. Vroegere molen in bezit van de heerlijkheid van Heuverhuus, reeds vermeld in pachtcontract van 1425 en penningkohieren van 1571. Werkzaam tot 1936. Ingestort in 1959 en in 1982 vervangen door zogenaamde Westmolen van Houtave (West-Vlaanderen), op de staak gedateerd 1796. Gerestaureerd door architect P. Mariman in 1981.

Staande werk met behouden gemetste teerlingen op oorspronkelijke kunstmatig opgehoogde molendam. Oude, 1796 gedateerde staak en vernieuwd molenkot met klassieke mansardekap (houten schubben of leien). Voorweeg met trap, staart, rechthoekige deur zonder balkon, luik en luikapje erboven.

Windweeg met schuddeberd en wiekenkruis met houten roeden, askop gesigneerd "Joseph Van Aerschot & Cie Constructeurs - Herentals - Belgique". Steenzolder met kleine haverbreker. Voor- en achtermolen elk met een Frans steenkoppel. Wieken bij najaarsstorm in 2000 verdwenen.

  • BAUTERS P. 1985: Eeuwen onder wind en wolken, Windmolens in Oost-Vlaanderen, Gent, 195-204.

Bron: BOGAERT C., DUCHÊNE H., LANCLUS K. & VERBEECK M. 2000: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Oost-Vlaanderen, Gemeenten: Brakel, Horebeke, Kruishoutem, Lierde, Zingem en Zwalm, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 15n4, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs:  Bogaert, Chris; Lanclus, Kathleen
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Westmolen [online], https://id.erfgoed.net/teksten/43825 (geraadpleegd op ).