Fundamenten toegeschreven aan de 13de eeuw: profileringen, elementen van stereotomie in sommige opnieuw gebruikte blokken en de rondboogdeur wijzen erop. Vlakteburcht die een onregelmatige, polygonale aanleg ontplooit en omgeven is met grachten.

Zware vierkante donjon, op een hoek opgetrokken uit baksteen met parement van lediaan (14de eeuw), tijdperk waarop de gebeeldhouwde kraagstenen en gewelfsleutel van de gelijkvloerse verdieping eveneens wijzen. Hoogste verdieping (vijfde bouwlaag) herbouwd kort na de brand van 1489(?); weergang in overstek en piramidale bedaking bekroond met een houten spietorentje. Aan de noordoostzijde, ronde bak- en zandstenen toren, opgericht tijdens de eerste helft van de 16de eeuw (herstelde bekroning).

Donjon, toren en ingangspoort, vooruitspringend tegenover het algemeen tracé van het kasteel, horen tot de oudste gedeelten; overigens: woon- en oostvleugel uit de 16de eeuw; kapel en aanhorigheden uit de 17de eeuw (wagenhuis met jaartal 1657 en muurankers M(aria) A(nna) V(an) (den) T(ympel). Merkwaardig en karakteristiek ensemble voorzien van kruisramen, dakvensters, steile puntgevels en speklagen horend tot de regionale, traditionele bak- en zandsteenstijl.

Verscheidene stucplafonds toegeschreven aan J.C. Hansche (17de eeuw).