Dit was voorheen de Sint-Bartholomeuskerk. Belangrijke landelijke kerk, voormalig bedevaartsoord; de plattegrond omvat een aanzienlijke westtoren tussen de verlenging van de zijbeuken, een driebeukig schip van vier traveeën en een koor met halfronde apsis. Moderne sacristie aan de oostzijde (1864)

Toren in overgangsstijl (eerste helft 13de eeuw); vierkant grondplan en drie verdiepingen; begane grond overkluisd met kruisribgewelven op kraagstenen; voorheen aan drie zijden geopend; gekoppelde galmgaten met deelzuiltjes voorzien van kubuskapitelen aan de noord- en zuidzijde; tegen de oost- en westzijde en noordoosthoek, zware steunberen, verhoogd in gotische stijl (14de eeuw?); spits uit de 17de eeuw en overluifeld portaal uit einde het laatste kwart van de 18de eeuw.

Heden blinde beuk op gotische zuilen uit einde 14de eeuw; classicistische stucversiering gedagtekend 1788 onder het plafond van de tribune.

Zijbeuken heropgebouwd in twee bouwcampagnes: zandstenen bijbouwen van de toren en eerste twee traveeën, voorzien van steunberen, in laatgotische stijl (circa 1600); oosttraveeën opgetrokken uit bak- en zandsteen samen met het koor.

Classicistisch koor op de tweede zuidsteunbeer gedateerd 1780; stucplafond in dezelfde stijl als deze van de beuk.

Mobilair. Gepolychromeerde gotische Calvarie, tegen de sacristiemuur (16de eeuw); onder de toren, fraaie gotische grafsteen van Eibert, heer van Meldert (+ 1484); in de beuk, merkwaardig zwart marmeren mausoleum met giganten van J. d'Oyembrugghe de Duras (+ 1651) en zijn echtgenote A. de Berlo (+ 1639); interessant neobarok meubilair (eerste helft 19de eeuw).