Het enig oude element in dit neogotisch geheel is de westtoren met zijn klein halfrond zuidtorentje. Stevige vierkante constructie met drie verdiepingen van kalkzandsteen en kwartsiet, in overgangsstijl (13de eeuw).
Classicistische ingang en heropgebouwde klokkenverdieping uit de 18de eeuw (oculi); de kruisribgewelven van de gelijkvloerse verdieping zijn verwoest, maar de consoles en de aanzetstenen der ribben werden ter plaatse bewaard boven de houten zoldering.
Bron: GENICOT L.F., VAN AERSCHOT S., DE CROMBRUGGHE A., SANSEN H. & VANHOVE J. 1971: Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1, Luik.
Auteurs: Genicot, Luc; Van Aerschot, Suzanne; de Crombrugghe, Anne; Sansen, Hadewych; Vanhove, Jacqueline
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Parochiekerk Sint-Jan de Doper met kerkhof [online], https://id.erfgoed.net/teksten/42650 (geraadpleegd op ).