Voormalige Lakenhal, gelegen tussen de Naamsestraat en de Zeel- en Krakenstraat, in de oudste stadskern.

Twee herdenkingsopschriften uit die tijd situeren het begin van de bouw in 1317, door de architecten Jan Stevens, Arnold Hore en Godfried Raes. Restauraties: in 1459 (architect M. de Layens) en 1564. Bij de stichting van de universiteit in 1425 werd een deel afgestaan aan de nieuwe instelling voor haar Faculteiten der Godgeleerdheid, der Rechten en die der Geneeskunde; het andere deel werd in 1679 overgemaakt aan laatstgenoemde instelling. Op dat ogenblik werd het gebouw aan de Naamsestraat met één verdieping verhoogd onder leiding van V. Anthony. Naar de Oude Markt toe in 1723 en 1731 uitgebreid met de zogenaamde Regavleugel door G. Larchier. Door brand geteisterd in 1914; in 1922 gerestaureerd door Maurice Van Ysendyck.

Het gotische gebouw bestaat uit een lange vleugel met twee verdiepingen; het oorspronkelijke plan ontplooide twee zijvleugels en vermoedelijk een hoofdgevel uitziende op de Oude Markt. Goed bewaarde gevelordonnantie: benedenverdieping met grote spitsboogpoorten voorzien van timpaan en met beeldhouwwerk verfraaide archivolten; daartussen, een aantal winkelpuien. Blinde verdiepingsmuur overvloedig versierd met nissen van verschillende types. Naar een gravure van 1606 was het gebouw oorspronkelijk afgedekt met een zaagdak.

Barokverdieping van 1679 met grote vensters en een met fronton bekroond middenrisaliet. De Regavleugel die tot 1914 de universiteitsbibliotheek bevatte, vertoont aan de Oude Marktzijde een hoge classicistisch getinte gevel met zandstenen bekleding.