Leegstaand en achterin gelegen alleenstaand hoevetje met oudere kern zie kabinetskaart van Ferraris (21771-1777) en Vandermaelenkaart (midden 19de eeuw) met vermelding "Spiddorenhoef", eertijds leengoed van een bastaardtak van het geslacht van Wezemaal, vanaf einde 17de eeuw in het bezit van de abdij van Tongerlo zie 17de- en 18de-eeuwse documenten (doorgaans pachtcontracten) uit 1672, 1679, 1693, 1696, 1701, 1718, 1753 en 1778. Volgens J. Sterckx reeds vermeld in 1595 en naamgeving in verband met de in 1683 vermelde tiendenschuur of "Spijker" op westzijde van het Spikdorenveld.

Verankerde baksteenbouw met verspringende gevellijnen; één bouwlaag onder afgewolfd zadeldak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse en mechanische pannen) met westelijk aandak, oudere kern met latere aanpassingen, vermoedelijk eertijds deels geleemde vakwerkbouw (zie bewaarde houten stijl en regel aan zuidwestzijde van de schuur en vierkante vorm van de vensters aan noordzijde). Ten oosten woonhuis met in zuidgevel lange ankers, een gekalkte band en drie beschilderde, oorspronkelijk beluikte kruiskozijnen van zandsteen onder gekoppeld streks ontlastingssysteem. Latere deur. Oostgevel met rechthoekige muuropeningen onder meer opkamervenster met geprofileerde natuurstenen dorpel en houten laadluiken. Noordgevel met bewaarde moosbank. Aangepaste schuur met beschieting van stro aan zuidzijde. Eiken schuurgebint met pen- en gatverbindingen. Waterput ten noorden.

Interieur met aangepaste haard, moer- en kinderbalken, korbelen en gewelfde kelder.