de Burburekasteel

Tekst van Kasteeldomein de Burbure (https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/40860)

Genaamd naar de eigenaars sedert einde 16de eeuw van een goed waarvan Le Roy een gravure geeft.

Aanvankelijk was het een waterkasteel dat in de 18de eeuw aangepast werd en na gedeeltelijke verwoesting door brand in de 19de eeuw werd hersteld in 1902; ingemetselde gedenksteen met opschrift "Château de Wesembeek construit au XV ième siècle, restaurée en 1902 par le chevalier Oscar de Burbure de Wesembeek, architecte F. Symons". Watergrachten grotendeels gedempt zodat slechts een vijver overblijft in het ruim 15 ha groot park.

Het kasteel heeft in zijn huidige toestand een nagenoeg H-vormige plattegrond met een langsvleugel van vijf traveeën, naar het noorden uitstekende vleugels van een travee en zuidvleugels van zeven traveeën waarin na de vierde en zesde travee een duidelijke naad. Grosso modo bak- en zandsteenbouw met twee bouwlagen en schilddaken (leien) voorzien van neotraditionele dakkapellen uit begin 20ste eeuw. Van de oudste middeleeuwse kern blijven speklagen van zandsteen over ter hoogte van vroegere kruisvensters en hoekstenen in het baksteenmetselwerk van de uitspringende vleugels; in de oost- en westgevel van de een travee brede vleugels ten noorden, resterende dichtgemetselde half kruisvensters met negblokken en een wigvormig ontlastingssysteem van zandsteen; in dezelfde vleugels, lage plinten van zandsteen (opgehoogd terrein).

Alle gevels die in de 18de eeuw hoogst waarschijnlijk wit bepleisterd waren, zijn geritmeerd door hoge rechthoekige of licht steekboogvormige vensters; uit dezelfde tijd dateren de centrale deuren van de langsvleugel, hogere rechthoekige deuren met zandstenen omlijstingen met riemprofiel en bewerkte sluitsteen met drop (laatste kwart 18de eeuw); tegen de zuidgevel met licht uitspringende pilastertjes van baksteen met dropmotief, werd blijkbaar tijdens de restauratie van 1902 een metalen loggia gebouwd. Steunberen tegen de oost- en tegen de gecementeerde westgevels.

Ten noorden, alleenstaand wagenhuis en stal met oudere 17de-eeuwse kern, in vervallen toestand. Heden twee verdiepingen hoog met zadeldak (pannen); in de zijgevel op breukstenen sokkel, duidelijke sporen van een verhoging van het gebouw; steigergaten na de eerste bouwlaag. Gecementeerde westgevel voorzien van drie rondboogpoorten met aanzet der stijlen, imposten en sluitsteen van zandsteen; voorts rechthoekige muuropeningen. In de achtergevel, twee behouden vensters met tussenstijl, uitspringende latei en hoger gelegen dubbele ontlastingsboog van een rollaag. Zijgevel voorzien van drie zandstenen vensters met negblokken, de middelste een voormalige deur.

Verderop in het kasteelpark (op de grens met Kraainem) verbouwde en heringerichte aanhorigheden. Witgeschilderd geheel met neotrapgevels en zadeldaken (pannen); mogelijk zijn twee half kruisvensters oorspronkelijk.


Bron: DE MAEGD C. & VAN AERSCHOT S. 1975: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Vlaams-Brabant, Halle-Vilvoorde, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 2n, Gent.
Auteurs:  De Maegd, Christiane; Van Aerschot, Suzanne
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Kasteeldomein de Burbure [online], https://id.erfgoed.net/teksten/40860 (geraadpleegd op ).