Gotisch gebouwtje met omringend kerkhof, ingeplant op de dorpsheuvel met erg steile helling aan de noordzijde. De plattegrond ontvouwt: aanvankelijk slechts twee traveeën eenbeukig schip uitlopend op rechthoekig koor van twee traveeën met driezijdige sluiting; zuidportaal en "sacristie en noordbijgebouw.

Beuk met toegevoegde westtravee (1902 architect Rau) in neogotische trant; beide oosttraveeën werden in de 17de eeuw (moeilijk leesbaar bouwjaar 1607 of 1671 ? naast een kruis- en hartmotief, aangegeven door gesinterde steentjes van de zuidgevel) in baksteenmetselwerk opgetrokken op een oudere onderbouw van schiet in onregelmatig, klein breuksteenverband; tegen de zuidgevel werd een klein uitspringend ingangsportaal gebouwd (18de eeuw?) met bakstenen rondboogdeur en druiplijst.

Spitsboogvormige tweelichtvensters met visblaastracering; houten spitstongewelven, daterend van de vergroting.

Koor en beuk met elkaar verbonden door een eenvoudige rondboog. Smaller en iets lager koor van twee traveeën met driezijdige apsis, daterend uit de 15de eeuw; baksteenbouw met gebruik van gehouwen zandsteen voor de met profiel afgezette plint, de hoekstenen, daklijst en vensters.

Met een vierkante leien dakruiter bekroonde blinde eerste travee, met tegen de zuidzijde aanleunende, in de 20ste eeuw aangepaste sacristie onder lessenaarsdak, en aan de noordzijde een uitspringende vierkante trapkoker in dezelfde breuksteen als de onderbouw van de beuk (rest van een oudere toestand).

De tweede travee, en de rechte zijde van de sluiting zijn voorzien van spitsboogvensters als in het schip.

Mobilair. Gotisch, gepolychromeerd beeld van de patroonheilige (15de eeuw) en houten triomfkruis (15de eeuw); Renaissance nis van zandsteen (17de eeuw) en een laatgotische epitaaf (circa 1520), met gebeeldhouwde kruisafneming, ingemetseld in de afgeschuinde koorzijden; Renaissance biechtstoel (eerste helft 17de eeuw) en barokke kansel (tweede helft 17de eeuw).