Voormalige priorij van Klein Bijgaarden. Stichting van een cisterciënzerinnenpriorij, vermeld in 1251 onder impuls van Godfried van Leuven, en later onder de bescherming geplaatst van de heren van Gaasbeek. Twee bouwcampagnes worden vermeld, een eerste in het begin van de 17de eeuw na de verwoestingen door de godsdienstoorlogen, en een tweede gaande van 1753 tot 1783. Een gravure van Sanderus toont de toestand in 1726 en een plattegrond van Cornelis de situatie van de priorij in 1798.

Sedert de Franse Revolutie opgeheven werd het merendeel der gebouwen gesloopt of heringericht en aangepast als distilleerderij en oliemolen op de Zuun. Het huidig complex omvat een neoclassicistisch kasteel van 1866, nijverheidsgebouwen in gebruik als verf- en fietsenfabriek, en een voormalige hoeve.

U-vormig neoclassicistisch kasteel en aanhorigheden, van baksteen en arduin, afgedekt met een mansardedak en gedateerd 1865 en 1866, en ingeplant op een met bijgebouwen afgebakend voorhof.

Ertegenover liggende industriegebouwen met oudere kern, aangeduid door de zandstenen sokkel; ankerletter W, initiaal van de eigenaar Wittouck midden 19de eeuw.

De voormalige hoeve met aansluitende haakse vleugel, werd heringericht en aangepast, onder meer als restaurant. Haakse voormalige stalvleugel geritmeerd door vierkante pijlers van arduin die bakstenen zeilgewelven opvangen; mogelijk opklimmend tot het einde van de 18de eeuw. De U-vormige vleugels worden gekarakteriseerd door de laadvensters die, met hun kleine zadeldakjes het doorlopend pannen dak onderbreken; voorts verbouwde muuropeningen.