Laat-classicistisch gebouw van baksteen met schaars gebruik van zandsteen, uit einde 18de-begin 19de eeuw (tot 1830), bestaande uit een ingebouwde westtoren, een driebeukig hallenschip van vijf traveeën en een rechthoekig koor met driezijdige sluiting.

Vierkante toren met ingesnoerde naaldspits gevat tussen het verlengde der zijbeuken; mogelijk hergebruikte oudere kern (zandstenen onderbouw) en meerdere stadia in de oprichting (verandering in baksteenmetselwerk voor de bovenbouw); drie verdiepingen gemarkeerd door cordons; rechthoekige westingang, onder een rondvenster en grote rondboogvormige galmgaten.

Driebeukig schip geleed door Toscaanse zuilen met sokkel en dekplaat en een rondboogarcade; ingedrukt gewelf, gemarkeerd door gordelbogen, op een door consoles gedragen gekorniste kroonlijst in het koor en de blinde middenbeuk; vlakke zoldering met moerbalken op consoles met dropmotief in de zijbeuken. Verlichting door middel van rondboogvensters.

Lage sacristieën tegen het koor.

Mobilair. Houten triptiek met Heilige Drievuldigheid (einde 15de eeuw) in het koor. Meubilair uit de 18de eeuw: biechtstoelen in Louis XIV-stijl, een kansel in Louis XV-trant en altaren met Louis XVI-inslag; barokke doopvont van zwart marmer (18de eeuw).