Gebouwd in 1928-31 door J. Van Hoenacker, met medewerking van E. Van Averbeke en J. Smolderen. Oorspronkelijk Boerenleenbank, daarna eigendom van de Kredietbank. Het gebouw was destijds de eerste wolkenkrabber van Europa, met een hoogte van 87 meter ingedeeld in 25 bouwlagen. In 1944 werd de toren beschadigd door een V-bom. Sinds 1971 zijn grondige verbouwingswerken aan de gang onder leiding van L. Stijnen en P. De Meyer, waarbij het uitzicht werd gewijzigd en het hele interieur grondig gemoderniseerd. De "Boerentoren" bepaalt het stadsbeeld, mede door zijn inplanting aan het einde van de Meir.

De constructie wordt gedragen door een compleet ingebouwd staalskelet, bekleed met witstenen parement. De toren en zijn twee zijvleugels volgen de gebogen rooilijn. Beide vleugels zijn opgetrokken tot een hoogte van zeven bouwlagen, waarop nog eens twee inspringende verdiepingen en een tiende, nog meer inspringende bouwlaag. De hoofdingang met parement van marmer en graniet wordt versierd met vier hooggeplaatste, monumentale beelden in art-decostijl. Op de rechterhoek van de toren een Onze-Lieve-Vrouwebeeld en boven de twee zijvleugels een rij grote reliëfpanelen met voorstellingen van dieren en vruchten.

Bij de recente verbouwing werd de toren opgehoogd tot 97,75 meter zodat hij nu zesentwintig bouwlagen telt met nog eens drie bouwlagen als bovenbouw, waarin onder meer een nieuwe panoramazaal.

De pui werd voorzien van een doorlopende betonnen luifel en de oorspronkelijke metalen vensters werden vervangen door ramen met bronsglas.