Oorspronkelijk twee identieke huizen, nummer 29 zijnde een hoekhuis, met voorgevel van elk twee traveeën en drie bouwlagen, onder gemeenschappelijk zadeldak (leien, nok parallel aan de straat), uit de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. Vermoedelijk voor beide volledig zandstenen parementen (zie nummer 27) in licht verbouwde, traditionele stijl, bekroond door twee brede getrapte dakvensters (vijf treden + verdwenen topstuk), elk voorzien van rondboogvormig tweelicht en een rechthoekige luikgat. Beide met verweerde top waarvan enkel nog de overhoekse aanzet rest.

Nummer 27. Recent gedecapeerd. Moderne winkelpui waarbij gepoogd werd in zekere mate rekening te houden met gevelritme. Rechthoekig venster met arduinen lekdrempels en waaiervormige strekse bakstenen latei. Ook de rondboogluiken in de top kregen lekdrempels: terwijl de diamantkop van de imposten werd afgekapt (19de eeuw).

Nummer 29. Bepleisterd en beschilderd parement. Oorspronkelijke benedenverdieping met kelderluik. Rechthoekige vensters met lekdrempels. Beter bewaarde ordonnantie van het dakvenster, gemarkeerd door een waterlijst in het verlengde van de dekstenen der schouderstukken.

Zijgevel Sudermanstraat (oostgevel): deels blinde trapgevel (acht treden + topstuk), bepleisterd en beschilderd, met zandstenen parement, op geprofileerde sokkel. Deels verbouwde muuropeningen; uitgebroken vensterkruisen.

Hierbij aansluitend: afsluitmuurtje met ingang, waarnaast smal diephuis, met bepleisterde en beschilderde gevel, vermoedelijk oorspronkelijk een trapgevel met verwijderde top, waarvan het luikgat nog getuigt. Verbouwde begane grond. Bolkozijnen, mogelijk oorspronkelijke kruiskozijnen met verwijderd middenkalf. Vormt een geheel met nummer 27 en 29.

Tegen de achtergevel van hoofdgebouw, vierkant traptorentje met afgekante hoek onder piramidale bedaking aangebouwd.

Op hoek Sudermanstraat: zittende Onze-Lieve-Vrouw met Kind op linkerknie en uitgestrekte rechterhand, beiden op sokkel in de vorm van wereldbol versierd met gestileerd wolkendek en restant van banderol; smeedijzeren lichtarm met krulmotief ; veelhoekige metalen baldakijn, in de tweede helft van de 18de eeuw te dateren. Afgenomen in 1797, teruggeplaatst in 1814.