Classicistisch gebouw van bak- en zandsteen uit de 18de eeuw met volgende plattegrond: ingebouwde westtoren, eenbeukig schip en een koor (eerste helft 19de eeuw) met driezijdige sluiting; uitspringende zuidsacristie (18de eeuw).

Hoge, ingebouwde toren met op een uibekroning uitlopende torenhelm, door verankering gedateerd 1764 en voorzien van rondbooggalmgaten.

Vier traveeën brede beuk verlicht door middel van hoge steekboogvensters en overkluisd met bepleisterde kruisribgewelven op consoles met drop. Aanvankelijk liep het schip uit op een even brede driezijdige apsis met halfronde apsidiolen in de schuine zijden; zesdelige kruisrib overwelving gedragen door geprofileerde kraagstenen. Tijdens de eerste helft van de 19de eeuw werd de koorsluiting doorbroken en werd er een smaller, twee traveeën breed koor met driezijdige sluiting aan toegevoegd, echter in dezelfde classicistische stijl, zodat het gebouw zijn homogeen karakter behield.

Zandstenen westgevel bekroond met het wapen van abdis B. Arrazola de Onate van Groot-Bijgaarden en voorzien van een steekboogvenster, een gelijkaardig westportaal en een rondvenster.

Zuidsacristie verlicht door middel van steekboogvensters en toegankelijk langs een gelijksoortige kloosterdeur met tussendorpel.

Mobilair. Gotisch Christusbeeld (circa 1500); meubilair uit de 18de eeuw: zijaltaren in de apsidiolen, met laat-barokke inslag, régence getinte biechtstoelen en kansel, sobere Louis XV-lambrisering in het schip en meer uitgewerkte koorlambrisering met kerkmeesterbanken in late Louis XVI-stijl;

Grafstenen in de vloer, onder meer van pastoors F. van der Meulen (+1723) en J. Slaets (+1742).