Behalve het Franse militair ereperk liggen er op het kerkhof van Woesten verder nog verspreid: de graven van de oorlogsdoden Jerom Vlaeminck, Mario Bagnoli en Louis Dubois uit de Eerste Wereldoorlog. Verder zijn er nog graven van oud-strijders uit beide wereldoorlogen en een perk voor negen Britten uit de Tweede Wereldoorlog.

• Jerome Vlaeminck was soldaat bij het 12de bataljon Genie. Hij overleed op 28 september 1918, de eerste dag van het Geallieerde Eindoffensief. Hij was geboren in Woesten en werd hier na de oorlog herbegraven.
• Twee Franse doden van de gevechten na de eerste gasaanval, liggen in graven naast elkaar. Vermoedelijk zijn het oorspronkelijke graven.
• Louis Dubois was luitenant bij het 1er Zouaves en commandant van de 5e Compagnie van de Brigade Marocaine. Hij stierf bij Boezinge op 29 april 1915. De 38e Division d'Infanterie, waartoe het 1e Zouaves behoorde, nam deel aan de gevechten die volgden op de Duitse gasaanval van 22 april, in de omgeving van Steenstrate en Lizerne (Tweede Slag bij Ieper). Dubois werd Chevalier de la légion d'honneur.
• Mario Bagnoli werd geboren in 1889 te Anger en was onderluitenant bij het 38e Régiment d'Artillerie. Hij werd gewond en stierf op 25-jarige leeftijd op 30 april 1915 in de omgeving van Elverdinge. Hij was eveneens Chevalier de la légion d'honneur.
• Op het kerkhof van Woesten is een perk met Britse doden, die omkwamen in mei 1940, tijdens de chaotische terugtrekking naar Duinkerken.
• Er zijn nog graven van oud-strijders, die hadden deelgenomen aan de Eerste en/of Tweede Wereldoorlog.

De zone tussen het Ieperleekanaal van Ieper naar de IJzer en de weg Veurne-Ieper, met Oostvleteren en Woesten, werd tijdens de Eerste Wereldoorlog nog tot de frontsector gerekend. Achter deze weg lagen de reserve- en piketzones, waartoe de kampementen bij De Wippe gerekend worden, evenals de zones van rust en halve rust zoals Westvleteren. In deze regio lagen verschillende spoorwegen voor de aan- en afvoer van militairen en materiaal. De eigenlijke frontlijn lag enkele kilometers meer naar het oosten, ter hoogte van het kanaal.

Toen de Duitsers massaal gas losten op 22 april 1915, het begin van de Tweede Slag bij Ieper, zouden vooral veel slachtoffers vallen onder de 87ste Division d’Infanterie Territoriale (D.I.T.). De gewonden van deze divisie, waarvan de divisie-arts zich in Woesten gevestigd had, stroomden na de gasaanval in grote getale in dit dorp toe. Van hieruit werden ze verder geëvacueerd naar veldhospitalen in Duinkerken.

In het voorjaar van 1915 werd het dorp Woesten zwaar gebombardeerd, waarbij vooral de kerk met kerkhof getroffen werden.

In de eerste helft van 1916 verbleven hier Fransen, tijdens de winter van 1916-1917 werden de Fransen vervangen door Belgen.

Eind juni 1917, ter voorbereiding van de Derde Slag bij Ieper, namen de Britse Guards de sector Boezinge over. Zij verbleven in kampementen aan De Wippe, het kruispunt van de belangrijke Burgweg en Poperingestraat, en lagen in reserve in Woesten. Er heerste een grote bedrijvigheid om de aanval voor te bereiden. Ook een Brits spoorwegkanon stond er opgesteld. Vandaar dat het dorp af te rekenen had met vijandelijk artillerievuur, gasaanvallen en bombardementen.

In oktober en november lagen er opnieuw Fransen in Woesten, daarna was de sector Boezinge in Britse handen. Vanaf maart 1918 tot het Eindoffensief was de sector in Belgische handen.

Na de oorlog was de bosrijke streek van weleer niet meer. De 15de-eeuwse, gotische St.-Rictrudiskerk werd tijdens de oorlog volledig verwoest. In 1922-1923 werd de kerk weer opgebouwd, naar de oorspronkelijke plannen.