De gedenkplaten voor het 2/22 en 3/23 linieregiment hangen aan de balustrade van de Schoorbakkebrug (over de IJzer), net op de grens tussen Pervijze (Diksmuide, Schoorbakkestraat), Schore (Middelkerke, Schorestraat) en Nieuwpoort.

Historische achtergrond

De IJzer werd ter hoogte van de Schoorbakkebrug van 16 tot 24 oktober 1914 afwisselend verdedigd door het 2de, 3de, 22ste en 23ste Linieregiment. Twee gelijkaardige gedenkplaten herinneren hieraan, deze aan het 2de en het 22ste Linie.

De zogenaamde IJzerslag (18 - 30 oktober 1914) draaide er voor de geallieerden om de IJzer als linie te houden tegen de oprukkende Duitsers: de stroom was een natuurlijke verdedigingslijn, met een linkeroever die bijna twee meter hoger lag dan de rechteroever. Hiertoe werden van noord naar zuid de volgende Belgische Divisies opgesteld: de 2de Divisie van het strand tot Sint-Joris, de 1ste Divisie van Sint-Joris tot de helft van de bocht van Tervate (tegenover hen lag het Duitse 3de Reservekorps) en de 4de Divisie van de helft van Tervate tot Oud-Stuyvekens.

Reeds op de eerste dag vielen de Belgische voorposten op de rechteroever: Sint-Pieterskapelle, Leke, Keiem, en verder Schore, Mannekensvere, Lombardsijde. Deze Duitse inname ging niet zonder slag of stoot voorbij. Nu lag de IJzer voor de Duitsers: de Uniebrug, de Schoorbakkebrug en de Tervatebrug. De Belgen moesten er van 19 tot 22 oktober standhouden onder zware beschietingen: de Duitsers zochten de zwakke plek. Voor het Belgisch leger werd de situatie prangend: men beschikte niet over zware artillerie, de reserves geraakten uitgeput, er waren mannen te kort, de beloofde Franse hulp kwam niet opdagen, het grillige tracé van de IJzer maakte hen kwetsbaar. Op 22 oktober konden de Duitsers bij Tervate de IJzer oversteken en de linkeroever bezetten. De bocht van Tervate, een grote uitstulping van de IJzer naar het oosten waar de 1ste en de 4de Divisie op elkaar aansloot, was verloren. Van hieruit voerden de Duitsers hevige beschietingen uit.

De 23ste oktober was de zesde achtereenvolgende dag dat de Belgen in niet aflatende gevechten verwikkeld waren en constante beschietingen te verduren kregen. Het bruggenhoofd te Schoorbakke was onhoudbaar geworden doordat er vijandig machinegeweervuur kwam uit drie verschillende richtingen. Het bataljon van het 4de Linie werd teruggetrokken, het bruggenhoofd werd vernietigd. De Belgen poogden tussen Schoorbakke en Stuivekenskerke stand te houden, maar de Duitsers bouwden op verschillende plaatsen voetbruggen en ondernamen een uitval vanuit Schoorbakke. Het 3de Linie kon die aanval blokkeren. Stuivekenskerke kon zelfs met hulp van de Fransen niet heroverd worden. De Belgen trokken zich terug op een nieuwe linie, onder meer langs de Beverdijk. Later zou teruggetrokken worden achter de rechte spoorwegbedding van de lijn Diksmuide-Nieuwpoort en zouden de Duitsers door de onderwaterzetting teruggedreven worden.

Kenmerken

Rechthoekige bronzen gedenkplaat.

'Van 16 tot 24-10-14 werd deze Ijzeroever verdedigd door de 2/22 linieregt.' 'Du 16 au 24-10-14 cette rive de l'Yser fut defendue par les 2/22 regt. de ligne'.

H. 49,5 cm x Br. 69,5 cm

• JACOBS M. 1996: Zij die vielen als helden... Inventaris van de oorlogsgedenktekens van de twee wereldoorlogen in West-Vlaanderen, deel 2, Brugge.
• VAN PUL P. 2004: Oktober 1914. Het koninkrijk gered door de zee, Erpe.