De Sint-Medarduskerk van Wervik is gelegen aan de Sint-Medardusstraat, in het centrum van Wervik. In de kerk herinneren een glasraam (achter de kooromgang askapel) en inscripties (in een ruimte boven het noordportaal) aan de Eerste Wereldoorlog evenals beschadigingen op een sarcofaag in een zuidelijke zijkapel. In de omgeving van de kerk staat het stedelijk oorlogsgedenkteken en een buste van Albert I.

Historische achtergrond

De stad Wervik werd volgens plaatselijke geruchten eind augustus 1914 voor het eerst geconfronteerd met Duitse verkenningspatrouilles (Ulanen). Op 4 en 5 oktober waren Duitse ruiterij op doortocht in de stad, vanaf midden oktober 1914 zou de stad door Duitse eenheden bezet worden, en dit exact 4 jaar lang. Wervik werd een stad waar de militairen, die terugkeerden van het front, volgens een beurtrol op halve rust konden gaan. Gebouwen werden ingericht als verblijfplaatsen voor de militairen, als veldhospitalen of als hoofdkwartieren voor de divisies die voor Ieper opgesteld werden en elkaar aflosten. Het openbare leven werd via militaire verordeningen naar de hand van de Duitse bezetter ingericht. In juni 1917 (ten gevolge van de Mijnenslag) werden de inwoners uit de stad geëvacueerd. Half oktober 1918 werd de stad bevrijd door Britse troepen.

De Sint-Medarduskerk verkreeg tijdens de oorlog verschillende functies: als onderkomen voor krijgsgevangenen, vluchtelingen en geëvacueerde burgers uit het westen of Duitse voorbijtrekkende troepen, maar ook als paardenstal of als klaslokaal (onder het doksaal). In de kerk vonden eveneens kerkdiensten plaats, zowel voor de bewoners als voor de Duitsers (protestants en katholiek). Er werden zelfs Duitse orgelconcerten gegeven.

In het kamertje achter het orgel, boven het noordportaal van de kerk, zijn inscripties terug te vinden. Ze vermelden namen, data (o.a. in 1916), nummers van regimenten en plaatsen van herkomst. Onder meer eenheden uit Württemberg, die hier in 1916 verbleven, zijn verantwoordelijk voor deze inscripties.

De sarcofaag is een grafmonument voor Hervé de Meriadech (+ 1478) en Jane de Croix (+ 1460). De Duitsers hadden gepoogd om de sarcofaag met springstof te openen, waardoor de ligbeelden gespleten raakten en de voorkant (met pleuranten) gebroken was. Nu is slechts nog één pleurant bewaard gebleven in een dichtgemaakte voorkant.

Kenmerken

Aantekeningen op de muren van een ruimte boven het noordportaal (achter het orgel). Er zijn eveneens beschadigingen te zien op de sarcofaag in een zuidelijke zijkapel, waarvoor eveneens Duitsers verantwoordelijk zouden geweest zijn.

• Onderzoek / notities door Roger Verbeke.