Vrij homogene laatgotische kerk uit de eerste helft van de 16de eeuw en de tweede helft van de 17de eeuw, behorend tot het type met centrale toren, en opgetrokken uit zandsteen op een heuvel met omliggend kerkhof en een zandstenen omheiningsmuur.

De plattegrond omvat: een driebeukig schip van drie traveeën, een dwarsbeuk met kruisingstoren en een koor met driezijdige sluiting; uitspringend portaal tegen de noordzijbeuk en een gelijksoortige kapel tegen de zuidbeuk toegevoegd in 1674-1700. Sacristieën ten noorden en ten zuiden.

Pseudo-basilicaal schip met zeilen voorzien van een achthoekige sokkel en weggehakte kapitelen; de westgevel zou een romano-gotische kern (13de eeuw) hebben, waarvan de overblijvende sporen bij de restauratie verloren gingen; sporen van een verhoging in de gevel, en bij de restauratie volledig vernieuwd westportaal en -venster.

Noordportaal ingericht als doopkapel, en ten zuiden, als tegenhanger, een zijkapel.

Uitspringende dwarsbeuk met centrale toren; hoeksteunberen voorzien van laatgotische siermotieven, brede galmgaten met Y-tracering en een hoge ingesnoerde naaldspits. Polygonaal traptorentje tegen de noorddwarsarm.

Koor van twee rechte traveeën met driezijdige sluiting en steunberen. Homogeen interieur, overkluisd met bepleisterde kruisribgewelven met vlakke en soms gehistoriseerde sluitsteen, in het schip door middel van schalken uitlopend op de dekplaat, in de zijbeuken met teniet lopend profiel, in de transeptarmen opgevangen door consoles en in het koor met doorlopende ribben.

Bakstenen kruisribgewelf op consoles in de doopkapel. Sacristieën onder lessenaarsdak, uit dezelfde tijd. Restauratie (1973-75), architecten Sneiders en Thomisse.

Mobilair. Beelden van Johannes en Maria, van een Calvarie, circa 1500 (triomfboog); gepolychromeerde Patroonheilige (17de eeuw) en houten Sint-Nicolaas (18de eeuw) in de zijbeuken;

Barokke altaren (1776); communiebank; (1751) van A. Frederickx; lambrisering van 1769 in koor en transept; preekstoel van 1789, L. Maes;

Ingemetselde grafstenen in de noordzijbeuk, onder meer van D. Vander Straaten (+ 1470), H. De Castro (+ 1535), grafmonument van P. Vander Beken (+ 1615).