Spoorwegviaduct over de Pede-Vallei, 1929. Zestien bogen in ter plaatse gestort gewapend beton. Elke brugpijler bezit een tot boven doorlopende pilaster, langs onder licht vooruitspringend, en naar boven afnemend in diepte; bovenaan schuine uitkraging; iets boven de helft opgedeeld door een in de bogen doorlopende betonnen band, en geflankeerd door twee betonnen vierkante halfzuilen op tweeledig basement welke voorzien zijn van een betonnen band onder dekplaat. In dwarsdoorsnede op de as van de viaduct bestaat de pijler uit twee delen, gescheiden door een langgerekte achthoekige doorlopende opening; het bovendeel wordt opgedeeld in, langs weerszijden, de hoger beschreven pilaster-met-halfzuilen, en intern twee betonnen platte pseudozuilen, met zelfde breedte als bovendeel pijler, en een diepte gelijk aan de halfzuilen.

Het brugdek rust op dit pijlersysteem op een stel van vier zuilen en een doorlopend blok (afgewerkt zoals de halfzuilen), welke rusten op de betonnen boog, en op de boogrug, via twee afgesnuite hoeken. Uitkragend brugdek, nu verbreed door middel van betonnen liggers. Aan weerszij rust het viaduct op een talud, waarover de spoorlijn loopt.