Houten korenwindmolen, de enige resterende van de Oost-Vlaamse Leiestreek, gelegen op de molenkouter ten oosten van de kerk. Eerste vermelding van 1373 en oudste pachtcontract van 1429, eigendom van de Gentse Sint-Baafsabdij, later het kapittel van Sint-Baafs. De steenbalk in de molen droeg het jaartal 1614 (inscriptie bij de restauratie uitgezaagd en op de nieuwe steenbalk geplaatst). In 1778-79 rosmolen toegevoegd. Als kerkelijk goed in 1798 openbaar verkocht. Hij bleef malen in privébezit tot 1955. In 1957 hersteld door molenmaker O. De Poortere, in 1977-79 door molenmaker Walter Mariman met volledig demonteren van de molen en verplaatsen naar de andere zijde van het molenaarshuis (heden galerij Latem Molen).

Huidige molen van het type open staak- of standaardmolen gelegen op een vrij lage molendam. Vier gemetselde, witgekalkte teerlingen, ingeplant volgens de windroos, dragen de draaibare romp of molenhuis met gevlucht. Traditioneel kapellendak en windweeg, achtergevel met achteruithellende top bekleed met eiken schaliën, voorgevel en zijwegen met verticaal schuddeberd. Een steile trap (27 trappen) zonder balkon leidt naar de meelzolder aan de voorzijde. Het staartwerk is gedeeltelijk van ijzer. Het gevlucht of wiekenkruis met typische Vlaamse vorm bestaat uit geklinknagelde Verhaegheroeden, de houten as heeft een gietijzeren insteekaskop gefabriceerd door J. Van Aerschot.

Behouden technische infrastructuur met twee koppels stenen en opnieuw maalvaardig.