Zogenaamd "Windekemolen" open staakmolen met teerlingen op kleine molendam, ingeplant op het einde van de straat bij de grens met Scheldewindeke. In 1984 ontmanteld voor een grondige restauratie en nadien teruggeplaatst. In het vierde kwart van de 18de eeuw (zie Ferrariskaart) stond reeds een houten staakmolen op de gemeentegrens van Scheldewindeke en Balegem, maar meer oostwaarts midden op de zogenaamde Grote Meulecauter van Scheldewindeke. In 1910 brandde de Windekemolen af en kocht molenaar H. De Visscher van Scheldewindeke een bestaande molen aan ter vervanging van de vernietigde korenwindmolen. Deze molen, ook zogenaamd "Vissers Molen", waarschijnlijk van circa 1815, zou oorspronkelijk afkomstig zijn van Mark (Henegouwen). In 1853 overgebracht naar Denderwindeke en van daar in 1910 naar Balegem. In bedrijf tot circa 1959. Belangrijk als de omvangrijkste (in horizontale doorsnede) nog bestaande staakmolen in Oost-Vlaanderen en de enige in de provincie met armwielen. De steak is voorzien van een holle, ijzeren stormpin. Mansardekap met leienbekleding. Molenkot met verticaal schuddeberd. Windweeg over de ganse hoogte enigszins rond uitgebouwd zodat een derde steenkoppel kon worden aangebracht. Vrij uitzonderlijk voor de provincie gebruikte trekbalkconstructie. Balkon over de volledige breedte van de voorweeg.