De locatie is aan de Rijselseweg gelegen, net buiten het centrum van de stad Ieper, tussen de 13de- eeuwse en de 14de-eeuwse omwalling en bevindt zich in een vastgestelde archeologische zone. Op basis van de historische kaarten kon bepaald worden dat er mogelijk een windmolen en een gebouw binnen deze locatie gelegen waren. Het gaat over de Carotmolen, een houten graanwindmolen. De molen zou al voor 1744 opgericht zijn. De molen is namelijk al zichtbaar op de Historische kaart uit 1744. Op de Ferrariskaart is de molen buiten het plangebied gelegen, maar dit heeft mogelijk te maken met de accuraatheid van de kaart. De vandermaelenkaart, de Popp-kaart en de topografische kaart uit 1873 bevestigen de ligging van de Carotmolen binnen het plangebied. In 1800 werd de molen verwoest door een orkaan, in 1801 werd de molen herbouwd en in 1870 werd de molen afgebroken. Deze wijk behoorde tot de Sint-Michiels parochie en werd in 1383 verwoest. In de 17de eeuw werd het gebied onder water gezet. In het noordoosten van het plangebied is ook een klein kapelletje gelegen.