Overblijfsel van het voormalige Sint-Margriethospitaal. Stichting circa 1416 volgens schenkingsakte van een vrouwenklooster met hospitaal door het echtpaar Arnoud VI van Gavere en Isabella van Gistel, heer en vrouw van Schorisse. Cisterciënzerinnenklooster en later augustinessenklooster, toegewijd aan Sint-Margriet en van bij het begin met passantengasthuis. Openbare verkoping van de gebouwen na afschaffing van het klooster in 1798. Tijdens de 19de eeuw overblijvend deel van het klooster gesplitst in twee huizen. Nummer 8, vroeger café zogenaamd "In 't oud klooster"; nummer 10 geboortehuis van letterkundige Omer Wattez (1857-1935), promotor van het streektoerisme in de Vlaamse Ardennen (zie bronzen gevelgedenkplaat). Gebouw van één verdieping en vijf traveeën, tenminste uit de 18de eeuw maar waarschijnlijk eerder opklimmend tot de 17de eeuw; daarvan slechts weinige zichtbare sporen, door 20ste-eeuwse aanpassingen zowel van voorgevel, binnenhuis en door uitbreiding aan achterzijde. Mansardedak (leien) vooraan, met drie hoge houten dakkapellen; golfplaten achterdakschild. Verankerde gecementeerde lijstgevel met schijnvoegen. Steekboogdeur en -vensters in vlakke omlijstingen met oren en geprofileerde druiplijst. Twee rechtse vensters na doorbreking van muurdam gewijzigd tot driedelige winkelpui met deur. In centrale poorttravee, volgens mondelinge overlevering vroegere hospitaalingang, poortomlijsting met ovale oculus voorzien van radvenster en geprofileerde druiplijst. Oorspronkelijk één kelderruimte met uitkragende gedrukte gewelven, onder poorttravee van nummer 8 en tweede travee van nummer 10 (heden door muur gescheiden). Keldervloer nog deels van grote rechthoekige grijze natuurstenen. Beide voornoemde travee op benedenverdieping met oud stucpaneellijstwerk tegen bepleisterde zoldering. Mogelijk nog 17de-eeuwse, zware heden geschilderde houten trapleuning met balusters en tussen trappalen met afgeplat bolornament.