Neoclassicistisch burgerhuis, volgens de bouwaanvraag uit 1852 opgetrokken in opdracht van de heer J. Van Noten. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Op het achter aanpalende perceel aan de Verversrui, liet Jean Van Noten in 1866 door de architect Joseph Antoine Hompus een imposant herenhuis optrekken.

Met een gevelbreedte van vijf traveeën, omvat de voorname rijwoning met enkelhuisopstand drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rust op een plint met getraliede keldermonden. Horizontaal geleed door de puilijst, legt de compositie de klemtoon op het zijrisaliet in de linker travee. Dit laatste wordt op de begane grond gemarkeerd door de rechthoekige koetspoort in een vlakke omlijsting met neuten, geprofileerde dagkanten en een gestrekte waterlijst, en op de eerste verdieping door een geriemde vensteromlijsting en een waterlijst op voluutconsoles. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, op de begane grond, de eerste verdieping en in de topgeleding van het risaliet gevat in vlakke omlijstingen met geprofileerde dagkanten. De vensters van de eerste verdieping rusten op de puilijst, deze van de begane grond en eerste verdieping op individuele lekdrempels, respectievelijk met voluutconsoles en onderdorpel. Fraaie gietijzeren borstweringen op de eerste, en eenvoudige stangvormige parapetten op de tweede verdieping. Een klassiek hoofdgestel met een gelede architraaf, en een gekorniste houten kroonlijst op voluutconsoles waartussen casementen, vormt de gevelbeëindiging. Bewaarde houten koetspoort met ijzeren traceringen in het bovenlicht, vensterschrijnwerk en een gietijzeren voetschraper.