Fort, gebouwd in de periode 1886-1888, als "redoute du chemin de fer", ter versterking van de Rupel-Netelijn en de verdediging van de spoorlijn Brussel-Antwerpen. Het vervolledigt het bruggenhoofdfort Walem en werd gebouwd als een schans met onbestreken grachten en zonder koepels; de constructies waren van baksteen en beton. Bij aanpassingswerken in de periode 1889-1891 uitgerust met een draaikoepel en twee hefkoepels voor de nabije en grachtverdediging; het fort had geen caponnières en de nieuwe constructies waren volledig van beton. Na de algemene uitbreiding van de Vesting Antwerpen in 1908 werd het zogenaamd "spoorwegfortje" tot tussenwerk gedeclasseerd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog zwaar beschadigd; naderhand ontmanteld en verkocht aan particulieren in 1972; de gracht werd gebruikt als visvijver en een deel van de wallen werd afgegraven. Heden in vrij vervallen toestand.