Zogenaamd Hof ten Broecke, reeds vermeld in 1375 en eigendom van de pitantie of infirmerie van de Sint-Pietersabdij. Ook Invalidenhof genoemd daar het na de oorlog uitgebaat werd door de staat die er invaliden tewerkstelde. Semi-gesloten hoeve met woonhuis en stallingen geschikt rondom een rechthoekig, gedeeltelijk verhard erf.

Ten westen, woonhuis met verankerde witgekalkte erfgevel op gepikte plint, zeven traveeën en één bouwlaag onder hoog zadeldak (Vlaamse pannen, nok loodrecht op de straat) met vier tuitvormige dakvensters en klokkentorentje, in kern opklimmend tot de 17de eeuw. Rechthoekige vensters met houten kruiskozijnen en kleine roedeverdeling, bolkozijnen in de dakvensters. Oorspronkelijke 17de-eeuwse deur in derde travee met houten tussendorpel op consooltjes en bolkozijn bovenlicht; bekronende nis met Onze-Lieve-Vrouwebeeldje. Kortboogdeuren onder bakstenen waterlijst in eerste en zesde travee. Linkerzijaandak met sporen van muurvlechtingen en vermoedelijk recenter aanbouwsel onder lessenaarsdak. Rechterzijgevel uitziend op de straat, met muurvlechtingen, houten kruiskozijn op de begane grond en twee kleine zoldervenstertjes. Ondersteuning met zware afgeschuinde steunberen. Achtergevel met gelijkaardig dakvenster in tweede travee.

Ten oosten stallen, naar verluidt vernieuwd na 1914. In L-vorm ingeplante witgekalkte bakstenen gebouwen van één bouwlaag onder overkragend zadeldak (Vlaamse pannen) ondersteund door zware afgeschuinde steunberen. Kleine rechthoekige venstertjes. Korfboogdeuren onder bakstenen waterlijst (naar model van het woonhuis). Laadvenster onder zadeldakje in vierde travee.

Verwaarloosde stallen ten noorden.