Zogenaamd "Bisschoppelijk paleis", trapezoïdaal complex van drie vleugels, symmetrisch opgetrokken aan de oostkant van de Sint-Baafskathedraal, tussen 1841-1845 naar ontwerp van ingenieur M.J. Wolters.

Belangrijk neogotisch gebouw van twee bouwlagen, onder leien bedaking met vorstkam. Bepleisterde en beschilderde gevels met verwerking van arduin voor de plint en omlijstingen. Zeven traveeën brede voorgevel met dubbelhuisopstand, mooi geritmeerd door drielobbige benedenvensters en spitsboogvormige bovenvensters met typische laat-gotische tracering, onderling verbonden door cordons. Monumentale fijn afgewerkte poorttravee met steektrap, drielobbige vleugeldeur met bekronend wapenschild en bijzonder verzorgd houtwerk geflankeerd door twee composiete zuilen en bekronend opengewerkt balkon; een grote spitsboogvormige deurvenster geflankeerd door twee beelden onder hoog baldakijn op de bovenverdieping.

De zijgevels (Hoofdkerkstraat en Maaseikstraat) tellen elk negen traveeën en vertonen een identieke opstand. Octogonale hoektorentjes (ontdaan van hun oorspronkelijke bekroning) flankeren deze gevels die verder worden afgelijnd door een omlopende spitsboogfries. Een recente, vrij storende, gecementeerde eenlaagse bijbouw met drielobbige wagenpoort met gesculpteerde deurnaald vormt de scheiding tussen het gebouw en de kathedraal. Achtergevels met gelijkaardige gevelordonnantie.

Mobilair. Eveneens in neogotische stijl; hal met monumentale trap en roosvenster met wapenschild representatiezaal met mooi stucwerk. Neogotische kapel op de verdieping (noordvleugel) met triptiek (1845) van F. De Vigne en reliekhouders onder meer van het Heilig Kruis.