Restanten van oorspronkelijke hoeve, vlakbij de huidige hoeves "Klein Blauwhuis" en "Blauwhuis". Gelegen langs de Blauwhuisweg, tegen de voormalige spoorwegbedding Nieuwpoort-Diksmuide, circa 500 meter ten noorden van Pervijze, in vlak, landelijk gebied.

Historische achtergrond

De geschiedenis van hoeve "Blauwhuis", eerst "De Lodinspikere" genaamd, zou teruggaan tot de 11de eeuw, toen de Benediktijnerabdij van Ename in het huidige Pervijze enkele schapenweiden verwierf. Van de hoevegebouwen is reeds sprake in 1172. Het Blauwhuis was een grote hoeve gebouwd op een mote, omsloten door een brede wal.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog schuilden inwoners van Pervijze en militairenin de kelders van de boerderij. Maar de hoeve, vlak achter de voormalige spoorwegbedding Diksmuide-Nieuwpoort gelegen, raakte algauw totaal vernield. In de puinen van de boerderij trokken de Belgen verdedigingsstellingen op. De puinen van de boerderij werden tijdens WOI geschilderd door Leon Hindriks uit Kortemark.

Na de oorlog werd het Blauwhuis in twee grote hoeven gesplitst, "Het Blauwhuis" en "Het klein Blauwhuis". De puinen van de oorspronkelijke hoeve werden behouden.

Beschrijving

Rechthoekige ophoging (circa 1m hoog) van 110 op 85m, omringd door een duidelijke walgrachtdepressie van 5 tot 8m. Bevat restanten (stenen en funderingen) van de oorspronkelijke hoeve Blauwhuis. De huidige hoeve "Klein Blauwhuis" ligt nu ten oosten van de voormalige spoorwegbedding Nieuwpoort-Diksmuide, de hoeve "Blauwhuis" ligt vlak tegen de Nieuwpoortstraat.