Sint-Sixtusabdij (Westvleteren - WOI)

Tekst van Sint-Sixtusabdij (https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/31588)

Ommuurd gebouwencomplex bestaande uit slotklooster, kapel en brouwerijgebouwen. De gebouwen zijn niet toegankelijk voor bezoekers.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag deze regio een eind achter het front en bleef het geallieerd gebied. In en rond de Sint-Sixtusabdij, een Cisterciënzerklooster en Trappistenabdij gesticht in 1831, zouden honderden vluchtelingen en duizenden geallieerde militairen huizen. Vlakbij lag 'International Corner', een belangrijk spoorknooppunt (onder meer belangrijk dubbelspoor van het front bij Boezinge richting aanvoerhaven Calais). Vlakbij de abdij liep een aftakking richting Zuidschote.

Tussen november 1914 en juni 1915 zouden een 60.000-tal Franse militairen in en rond de abdij gekantonneerd worden, waarbij vooral de Algerijnen, Zouaven en Arabieren opvielen. Tussen juni 1915 en april 1918 verbleven hier minstens 306.000 Britse militairen, waarbij vooral Indiërs, Chinezen en Schotten in het oog sprongen. De Britse kroonprins Eduard zou 6 maanden in de abdij verblijven. Vanaf april 1918 tot aan het Eindoffensief waren hier Belgische militairen gehuisvest. Ook Duitse krijgsgevangenen werden hier in de omgeving opgesloten.

Het was dus een drukte van jewelste in de abdij. Enerzijds waren er de krijgsverrichtingen, anderzijds waren er momenten van ontspanning. De militairen konden er de mis volgen, naar concerten gaan, een voetbalmatch spelen, bier drinken in de kantine... De abdij was een vluchtplaats voor onder meer pastoors en weeskinderen uit de frontstreek en een opslagplaats voor kerkmeubilair en dergelijke meer Op de weiden en in de bossen rondom de abdij werden tientallen barakken en tenten opgetrokken. De paarden van de militairen stonden er opgesteld. Er waren medische posten en bijhorende begraafplaatsen. Het luchtverkeer boven de abdij nam alsmaar toe. De abdij zelf uiteraard werd een doelwit, omwille van telefoondraden, observatieballonnen, een kanon op een trein, een vliegveld, enzovoort in de omgeving. Veel hoge officieren en koningen kwamen hier de troepen schouwen. Verschillende hoofdkwartieren opereerden van deze omgeving.

De paters behielden het slotklooster als leefruimte. Ze werden door de militairen streng gecontroleerd en zelfs af en toe verdacht van spionage. Er werden een tiental paters opgeroepen voor de legerdienst. Eind april 1918 vluchtte een groep van tien religieuzen. De rest wachtte af. Tegen februari 1919 was de kloostergemeenschap weer voltallig.

Op 12 juni 1915 werd soldaat Herbert Chase in de abdij geëxecuteerd. De 21-jarige Chase was één van de vele 'Lancashire Fusiliers', die voor de gifgassen op de vlucht geslagen was. Hij werd echter als 'toonbeeld' door de krijgsraad uitgepikt: het feit dat hij vroeger al eens voor desertie was veroordeeld, speelde hierbij ongetwijfeld een rol. Chase ligt begraven op White House Cemetery. De kogelinslagen zijn nog steeds te zien in een buitenmuur van de abdij.

  • CHIELENS P., PUTKOWSKI J. 2000: Unquiet graves. Execution sites of the First World War in Flanders, London.
  • COOMBS R. 2001: Before endeavour fades. A guide to the battlefields of the First World War, London.
  • HOLT, T. & V. 2003: Major & Mrs Holt's Battlefield Guide to the Ypres Salient, London.
  • GHEYSENS J. 1979: De Sint-Sixtusabdij gedurende de eerste wereldoorlog (1), Vlietmara december, 39-52.
  • GHEYSENS J. 1981: De Sint-Sixtusabdij gedurende de eerste wereldoorlog (2), Vlietmara december, 49-62.
  • GHEYSENS J. 1982: De Sint-Sixtusabdij gedurende de eerste wereldoorlog (3), Vlietmara december, 34-42.
  • Homepage Sint-Sixtusabdij West-Vleteren, [online] http://www.sintsixtus.be (geraadpleegd op 28 juni 2005).

Bron: WOI Relict (1560): Sint-Sixtusabdij (Westvleteren - WOI)
Auteurs:  Decoodt, Hannelore; Bogaert, Nele
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Sint-Sixtusabdij [online], https://id.erfgoed.net/teksten/196107 (geraadpleegd op ).