De Duitse militaire begraafplaats Vladslo met de beeldengroep "Treurend Ouderpaar" is gelegen langs de Houtlandstraat, ter hoogte van en gedeeltelijk omgeven door het Praatbos, op circa drie kilometer ten noorden - noordoosten van Vladslo. In het bos achter de begraafplaats bevinden zich nog kleine betonnen constructies en een Duitse gedenkmuur. Schuin tegenover de begraafplaats ligt een Duitse officiersmess.

Historische achtergrond

In oktober 1914, tijdens de IJzerslag, werden de eerste Duitse doden in het Praatbos begraven. In het Praatbos werd onder meer een medische post geïnstalleerd, wat de toename van het aantal graven op de begraafplaats verklaart: tegen het einde van de oorlog zouden er 3.233 Duitse doden begraven liggen.

Kort na de oorlog werden de Duitse militaire graven – die maar liefst over 700 gemeenten in België verspreid lagen - samengebracht tot 184 begraafplaatsen. In 1952 besloten de regering van België en de Bondsrepubliek Duitsland om de Duitse begraafplaatsen samen te brengen tot vier grote Duitse begraafplaatsen in West-Vlaanderen: Vladslo, Hooglede, Menen en Langemark.

De begraafplaats in het Praatbos werd bijgevolg in de periode 1955 – 1957 uitgebreid met zo'n 22.000 doden afkomstig uit meer dan 60 kleinere begraafplaatsen over gans België. Zo werd Peter Kollwitz, zoon van Käthe Kollwitz en begraven op het “Roggeveld” in Esen, in 1956 overgebracht naar Vladslo, tesamen met de beeldgroep "Treurend Ouderpaar".

Tijdens de uitbreiding werd de begraafplaats heringericht door de architect Robert Tischler.

Er zouden nu in het totaal 25644 doden begraven liggen. Bij ministerieel besluit van 18 maart 1997 werd de begraafplaats integraal beschermd als monument.

Beschrijving

De huidige begraafplaats “Deutscher Soldatenfriedhof Vladslo” werd ontworpen door architect Robert Tischler.

De begraafplaats heeft een rechthoekig grondplan, aan de vier zijden omgeven door een hoge dichte beukenhaag. Het toegangsgebouw is opgetrokken uit rode baksteen, met een zware beige marmeren deuromlijsting en smeedijzeren hek. Links van de deuropening hangt een bronzen plaat met "Deutscher Soldatenfriedhof Vladslo 1914-1918" en 5 kruisjes. Het schilddak is bedekt met blauwe pannen, op de nok staat een dakruiter met kruis. De hal van het toegangsgebouw is eveneens in beige marmer, met een houten zoldering. In het vertrek rechts, afgesloten met een smeedijzeren hek, ligt onder meer het guldenboek en de namenlijst van de doden. De doorgang naar de begraafplaats is omlijst met namen en wordt ondersteund door twee zware, gecanneleerde zuilen, die naar boven toe verjongen.

Op de begraafplaats, die opgebouwd is uit tien symmetrisch aangelegde perken, liggen vierkante, platliggende granieten tegels, met (maximum twintig) namen van soldaten erin gegrift. Tegen de hagen staan enkele rechtopstaande oudere graf- en gedenkstenen evenals stenen zitbanken. Her en der tussen de graven staan lage, zware basalten kruisjes, steeds per twee gerangschikt. De begraafplaats wordt getooid met eiken.

Achteraan op de begraafplaats staat de beeldengroep "Treurend Ouderpaar" van Käthe Kollwitz. Op één van de grafstenen vóór de beeldengroep ligt Peter Kollwitz begraven.

Op deze begraafplaats zouden 25.644 Duitse militairen begraven liggen.