De schans Landmolen werd opgetrokken na de beslissing van de Belgische regering in 1906 om de tweede fortenlinie rond Antwerpen verder te verstevigen door het optrekken van schansen tussen de forten. Zodoende zou het Nationaal Reduit Antwerpen beschermd zijn tegen zowel een Franse als Duitse inval. De werken waren onvoltooid bij het begin van de Eerste Wereldoorlog. De snelle val van Antwerpen noopte de Duitse bezetter tot het versterken van de linie door het geheel van forten en schansen aan te vullen met bunkers. De bunkers behoren tot de Duitse bunkerlinie 'Stellung Antwerpen' die werd opgetrokken in 1916-1917 als bescherming tegen een invasie vanuit het westen en Nederland.

De schans werd opgetrokken in ongewapend beton, een relatief nieuw bouwproduct in de architectuur voor de late 19de eeuw en vroege 20ste eeuw. De schans behield zijn traditionele opbouw met een gelijkvloers en een verdieping, die personeel en materieel tegen een bombardement moet beschermen.

De gracht van de schans Landmolen is dichtgegooid met de aarde van de wal en de aarde van de betonstructuur. Het koepelmassief is niet toegankelijk. De vloer van de verdieping is volledig verdwenen en tegen de latrines van het linkergedeelte heeft de eigenaar een vakantiewoning gebouwd.