In de tuin van de pastorie Sint-Mauritius bevindt zich een middeleeuwse motte.

Historiek

De motte werd vermoedelijk op het einde van de 11de eeuw aangelegd en in de 12de eeuw bewoond. Vermoedelijk is dit de plaats waar het burchtslot van Ressegem stond. De motte werd waarschijnlijk in de 17de eeuw vernietigd. Het neerhof is verdwenen, maar lag vermoedelijk ten noorden van de motte.

De kabinetskaart van de Ferraris (1770-1778) geeft de motte weer, bestaande uit een opper- en neerhof, van elkaar gescheiden door een weg. Op de kaart van Vandermaelen (1846-1854) is het opperhof nog omgracht, de omgrachting rond het neerhof is verdwenen. De vorm ervan is nog herkenbaar in de percelering. De Popp-kaart (1842-1879) toont de motte die via een brugje verbonden is met de bebouwing langs het Sint-Mauritsplein.

Beschrijving

De motte, bestaande uit een goed bewaard opperhof omgeven door een vierkante ringwal, wordt op topografische kaarten aangeduid met het toponiem ‘(De) Mote’ of ‘den Berg’. De diameter bedraagt circa 35 meter. De motte is begroeid met beuken en linden en is via een brugje verbonden met de pastorie.

  • Onroerend Erfgoed Oost-Vlaanderen, Beschermingsdossier DO000646, Sint-Martinuskerk, mote (monument) en omgeving (dorpsgezicht) (S.N., 1981).
  • Atlas Cadastral parcellaire de la Belgique, Philippe-Christian Popp, uitgegeven in 1842-1879, schaal 1:5000.
  • Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden voor Zijn Koninklijke Hoogheid de Hertog Karel Alexander van Lotharingen, Jozef Jean François de Ferraris, Koninklijke Bibliotheek van België, uitgegeven in 1770-1778, schaal 1:11.520 herleid naar 1:25.000.
  • Topografische kaart van België, Philippe Vandermaelen, uitgegeven in 1846-1854, schaal 1:20.000.

Auteurs:  Cox, Lise
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Motte [online], https://id.erfgoed.net/teksten/175893 (geraadpleegd op ).