Klooster van Onze-Lieve-Vrouw Visitatie, gevestigd in het zogenaamde "Huis ten Wijngaarde" of "Schaliënhuis". In 1677 werd de congregatie gesticht door een adellijke juffrouw Maria Goubau samen met vier jonge dochters. Zij kochten het Schaliënhuis van 1672 aan dat zij stilaan uitbreidden. Na verjaagd te zijn tijdens de Franse revolutie, keren de zusters in 1849 terug. Daarna richtten zij de school op die thans nog aan het klooster verbonden is (moderne gebouwen).

Het klooster bestaat uit een lang gebouw aan de straatkant, met aan het einde de vlakke sluitgevel van de kapel. Voorgevel van twee bouwlagen en tien traveeën, in het eerste kwart van de 20ste eeuw samengesteld uit drie afzonderlijke panden (zie zadeldaken). Ritmerend werkende muurbanden in witte bepleistering. Rechthoekige vensters. Rechthoekige deur in arduinen omlijsting; erboven neogotische beeldnis. Achtergevel in traditionele stijl op hoge zandstenen plint; zes traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan de straat, leien).

Hoge kruiskozijnen met geprofileerde tussen- en bovendorpels onder gekoppelde strek op de begane grond; onder meer drie kloosterkozijnen op de bovenverdieping. Korfboogdeur in kwarthol geprofileerde zandstenen omlijsting voorzien van diamantkopsluitsteen en -imposten, een gekorniste waterlijst en een bolkozijn als bovenlicht (bevond zich tot 1940 in de vijfde travee).

Kapel (tweede helft van de 18de eeuw) met vlakke sluiting en spiegelboogvormige topgevel met bakstenen omranding, afgedekt door een geknikt zadeldak (nok loodrecht op de straat, leien); gesmeed ijzeren kruis met monogram. Zijgevels met getoogde venstertjes voorzien van ijzeren tracering. Deze kapel groeit uit het oudste gebouw waarvan aan de straatzijde slechts twee kloosterkozijnen merkbaar zijn.

Interieur: rondbogig tongewelf met stucversiering. Barokaltaar.