Neogotische basilicale kerk met omringend tuintje, opgetrokken in 1902 naar ontwerp van architect Jules Goethals.

De plattegrond ontvouwt een driebeukig schip van vijf traveeën, ten noorden, vijfzijdige doopkapel; ten zuiden, halfronde traptoren, noordelijk en zuidelijk zijportaal in de oksels van transept en zijbeuk; uitspringend transept van twee traveeën; achtzijdige kruisingstoren; hoofdkoor en zijkoren met drie rechte traveeën en respectievelijk vijfzijdige en driezijdige koorsluiting; noordelijke en zuidelijke sacristie in de oksels van zijkoren en transept.

Baksteenbouw op natuurstenen plint, afgelijnd door baksteenfries met dropmotief onder zadeldaken en lessenaarsdaken (zijbeuken). Traveeën gemarkeerd door steunberen met twee versnijdingen. Voorgevel en noordelijke en zuidelijke transeptgevel, geflankeerd door steunberen met vier versnijdingen. Westgevel met spitsboogdeur. Verder gekoppelde spitsboogvensters met afzaat en doorlopende onderdorpels. Lancetvensters in koren. Middenbeuk met spitsboogarcaden op zuilen met bladkapitelen. Kruisriboverwelving. Volledig neogotisch interieur. Achter de kerk Onze-Lieve-Vrouw van Lourdesgrot (1887) en overluifelde Christus aan het Kruis (1907).