Monumentale neogotische kerk, in 1910-11 gebouwd naar ontwerp van architect J. Goethals (Aalst) na de stichting van deze polderparochie op 10 maart 1907 met als eerste pastoor en bezieler E.H. Florimond Van Haelst. Grondige restauratie door architect F. Weyers (Sint-Niklaas) in 1980.

Duidelijke afwijking naar het zuiden omdat de voorgevel moest uitzien op de toen reeds aangelegde hoofdstraat van het gehucht.

De plattegrond beschrijft een driebeukige kruiskerk met ingebouwde westtoren (links een vijfzijdige doopkapel) en polygonaal koor met in de oksels kleine rechthoekige zijkoortjes. Losstaande bergplaats en sacristie. Basilicale opstand. Baksteenbouw met gebruik van natuursteen voor dorpels, deklijsten en portaalomlijsting. Vierkante toren van vijf geledingen met dubbele hoeksteunberen en bekronende achtkantige ingesnoerde naaldspits. Spitsbogig portaal in geprofileerde zandstenen omlijsting met hogels en kruisbloem en imposten in de vorm van een mannenhoofd. Voorts nauw tegen elkaar aansluitende lancetvormige vensters, spaarvelden en galmgaten. Arduinen gedenkplaat in de westgevel. Benedenkerk van drie traveeën, met per travee een drielicht. Rechthoekige transeptarmen met vijf lancetvensters en grote oculus. Koor van drie traveeën met vijfzijdige sluiting; markerende hoeksteunberen.

Stemmig interieur met sterke omhoog gerichte dynamiek en aangenaam kleurenspel in het gebruikte materiaal: witte zandsteen, rode en blauwe baksteen, zwarte tegelvloer. Kruisribgewelven in de gehele kerk; viering met stergewelf.

Mobilair: Neogotisch.