Als dikste, en vermoedelijk ook oudste knoteik in Oost-Vlaanderen vormt deze boom het belangrijkste beeldbepalende object in het graslandcomplex waarvan hij deel uitmaakt, mede door zijn mooie, representatieve groeivorm.

Gezien zijn leeftijd (200 jaar of meer) is de kans zeer groot dat het autochtoon genetisch materiaal betreft van Zomereik. In de traditionele landschappen die tot de zandleem- en leemstreek van Vlaanderen behoren, is autochtoon genetisch materiaal van deze soort zeer zeldzaam.

De knoteik markeert de historische grens tussen de graafschappen Vlaanderen en Henegouwen, tot 1963 de grens tussen de provincies Oost-Vlaanderen en Henegouwen (en tussen Vlaanderen en Wallonië), nu nog tussen de Brakelse deelgemeenten Parike en Everbeek (grensboom). Bovendien is de boom een ver in de tijd teruggaand voorbeeld van een hoekboom (hoekpunt van drie kadastrale percelen). Als knotboom betreft het eveneens een beheersvorm uit het verleden, met als secundaire functie (naast de functie grensboom-hoekboom) de productie van brand-, ambachts- en/of geriefhout uit het rijs van de knot.

Het knotten is de laatste 20 à 30 jaar niet meer uitgevoerd.