Reeds in de 13de eeuw werd een windmolen vermeld op de Weversberg. Hij werd opgericht door de heren van Diest aan wie de heerlijkheid Meerhout reeds in 1200 toebehoorde. In het archief van de abdij van Maagdendaal staat in een register vermeld: "… 1323, terrae arabiles jacentes recto ecclesiam de Meerhout, inter viam ducentum de sancto martino versus molendinum venti…".

Als eigendom van de heren van Diest kwam de molen vanaf 1500 tot 1820 in het bezit van de prinsen van Oranje (zie naamgeving). De molen werd grondig hersteld of heropgebouwd in 1728. Het jaartal van de restauratie, namelijk 1728, stond onder een monogram op een ijzeren plaat gehecht op de deur. Deze plaat werd gestolen doch er bestaan foto’s van. Door openbare verkoop in 1820 kwam een eind aan het eigendomsrecht van de prinsen van Oranje.

De molen werd buiten werking gesteld in 1969, hersteld en gerestaureerd in de jaren 1980 en midden de jaren 1990, onder andere door architectenbureau P. Gevers bvba. De molen werd opnieuw in werking gesteld als toeristische attractie.

Het betreft een houten standaardmolen met open voet op vier teerlingen waarvan de staart of draaibalk op de trap ligt. Op een dwarsbalk boven de meelbak staan twee spreuken ingekerfd: "hier maalt men voor allemaal die zijn loon geven kan" en "die wil borgen, moet wachten tot morgen".