Het imposante, neoclassicistische herenhuis dateert uit het midden van de 19de eeuw en is gelegen te midden van een omheinde tuin met oude beuken, moerascypressen en een Libanonceder; een fraai gietijzeren hek vormt de afsluiting aan de straatzijde.

De bepleisterde en beschilderde lijstgevel telt vijf traveeën en twee bouwlagen onder een schilddak met vorstbalustrade (nok parallel aan de straat, kunstleien); het centraal deurrisaliet heeft imitatiebanden op de begane grond. De beluikte rechthoekige vensters met hardstenen dorpels, zijn op de bovenverdieping gevat in een geprofileerde omlijsting; de rechthoekige deur daarentegen heeft een hardstenen entablementomlijsting. De gelijkaardige, doch meer sobere achtergevel heeft een souterrain, twee bouwlagen en een mezzanino.

Rechts van de woning ligt er een koetshuis van vier traveeën, geritmeerd door lisenen, en anderhalve bouwlaag onder zadeldak (nok loodrecht op de straat, mechanische pannen); typisch zijn de steekboogvormige muuropeningen en de verwerking van gesinterde baksteen voor de muurbanden.