Bewaarde lemen schuur onder rieten schilddak, uit de 18de eeuw, deel uitmakend van de Wimpelhoeve. Oudste vermelding van de Wimpelhoeve opklimmend tot 1186 toen de stichter van de norbertijnenabdij van Tongerlo diverse goederen, onder meer de Wimpelhoeve, schonk aan de abdij. Gerestaureerd in 1980 naar ontwerp van L. Fornoville.

Monumentale, driebeukige langsschuur met paardenstal (oosten) en schaapskooi (westen) onder één dak, acht traveeën met aan weerskanten een uitgespaarde hoek aan erfzijde. Langszijden van leem- en vakwerk, zijgevels van baksteen. Oorspronkelijk gebint en houtstructuur met graffiti opklimmend tot 1800.

De schuur van de Wimpelhoeve wordt vergezeld van gebouwen in functie van de landbouwuitbating. De omgeving bestaat uit open landbouwgebied dat voor het moment van bescherming (1976) het onderwerp was van een ruilverkaveling. De weg naar de hoeve is afgezoomd met een bomenrij (populieren).