Duitse betonnen militaire post, opgetrokken langs de noordoostelijke IJzeroever ter hoogte van de Kerkhoekstraat. Iets meer oostwaarts is een Duitse betonnen muur bewaard gebleven. Na de aanleg van een steviger dijk ten noordoosten van deze oorspronkelijke IJzeroever, werden grote delen van de oorspronkelijke oever, inclusief de bunker bewaard en geïntegreerd in een brede ecologische oeverzone.

Historiek

Duitse betonnen constructie, oorspronkelijk opgetrokken langs de noordoostelijke IJzeroever, die de Duitse frontlijn vormde. Ten westen van de IJzer was het gebied bijna volledig geïnundeerd en waren Duitse en Belgische voorposten ingericht, die via brugjes over de IJzer en passerellen bereikt konden worden. In dit overstroomd gebied net ten westen van onderhavige constructie lagen onder meer de Duitse 'Feldwachen' (voorposten) bij Grote Hemme, Hemme Brug en Violette. De bunker is hoogstwaarschijnlijk te zien op een luchtfoto van 16 maart 1916. Deze bunker zou fungeren als gevechtsstand voor de sectorbevelhebber. Rond de bunker waren loopgraven en prikkeldraadversperringen aangelegd. Volgens Belgische militaire stafkaarten (zeker vanaf 1 november 1917) fungeerde deze constructie als commandopost. In de regio werden meerdere gelijkaardige bunkers opgetrokken, waarvan foto’s bewaard gebleven zijn, die allen fungeerden als commandopost.

De inscripties zijn niet met zekerheid ontcijferd. Mogelijk stond er "L.R.K.", wat zou staan voor "Linke Reserve Kompanie". In de geschiedschrijving van het Derde Marine Regiment, dat hier in 1916 de stellingen innam, wordt namelijk geschreven dat de 'Gefechtsstand' van de commandant van deze linkse reservecompagnie gevestigd is in een 'Betonunterstand' langs de IJzeroever, ten noorden van 'Nacelle Ferme'. Anderen menen dat het gaat om 'L.R.' gevolgd door een nummer, waarbij 'L.R.' zou staan voor 'Landwehr Regiment'.

Beschrijving

Duitse betonnen militaire constructie. Het beton, samengesteld met eerder grove kiezels, is gegoten. Het dak van de constructie is gegoten op – nu grotendeels verdwenen – gebogen golfplaten, die steunden op de zijmuren. De dakranden zijn vervolgens schuin afgewerkt.

Toegang aan zuidoostelijke zijde, met erboven inscripties. In de noordoostelijke zijde steken drie openingen en (langs binnenzijde) een nis. De openingen versmallen eerst, om vervolgens weer te verbreden. Uitsparingen in de buitenmuur wijzen op een afsluiting van deze openingen.