Sint-Pauluskerk romaanse delen en sacristie_versie 1_20130906

Tekst van Parochiekerk Sint-Paulus: romaanse delen en sacristie (https://id.erfgoed.net/aanduidingsobjecten/841)

Romaanse kerk uit de 12de eeuw met verbouwing van rond 1700.

Historiek

De in oorsprong romaanse kerk dateert vermoedelijk uit de 12de eeuw. In het begin van de 18de eeuw werd de kerk verbouwd: de toren werd met een verdieping verhoogd met gebruik van bak- en zandsteen en bekroond met een zeshoekige spits, de zijbeuken werden verhoogd waarbij de vijf kleine vensters vervangen werden door drie grote, de romaanse bogen in de middenbeuk werden vervangen door twee grotere om een barokke overwelving te maken. Het romaanse koor bleef volledig bewaard. De kerk werd in 1968 gerestaureerd onder leiding R. Lemaire.

Beschrijving

Romaans gebouw, bestaande uit een toren met traptoren, drie beuken van drie traveeƫn onder een dak en een koor dat uitloopt op een halfronde absis, geflankeerd door sacristieƫn.

Romaanse toren (einde 12de eeuw) met toegemetselde galmgaten; verbouwd met baksteen begin 18de eeuw, kegelvormig stenen dak ter bekroning van het zuidelijke torentje, gewelven in overgangsstijl op de begane grond.

Barokportaal, versierd met een beeld van de patroonheilige en gedateerd 1699 op de makelaar, noordelijke bijbouw van baksteen in de 18de eeuw opgericht in het verlengde van de zijbeuk.

In de romaanse beuk werden twee paar pijlers verwijderd in 1715 (jaartal op een gewelfvlak) bij het aanbrengen van de barokoverkluizing, die het plafond en de oorspronkelijke vensters verbergt; opgehoogde vloerbekleding, merkwaardig romaans dakgebinte bewaard onder de bedaking van de beuk en het koor.

Zijbeuken verhoogd bij de overwelving, originele vensters nog zichtbaar, deur in het midden van de zuidzijbeuk, circa 1700 toegemetseld.

Koor (begin 13de eeuw) vermoedelijk kort na de beuken bijgebouwd (zie versiering in de zuidwestelijke hoek). De muurversiering bestaat uit een geprofileerde plint en opgaande lisenen, bekroond met imposten, waartussen een boogfries loopt die opgevangen wordt door gebeeldhouwde kraagstenen; vensteropeningen en overkluizing verbouwd in laatgotische stijl.

Noordsacristie met tongewelf aan het presbyterium toegevoegd tijdens de 13de eeuw. Zuidsacristie uit einde 18de eeuw(?), ter plaatse van een voormalig vertrek dat waarschijnlijk romaans was en overkluisd.

  • VERBESSELT J. s.d.: Het parochiewezen in Brabant tot het einde van de 13de eeuw XVI, s.l., 122-139.
  • HALFLANTS J. 1969: De romaanse kerken van Bertem, Vossem en Tervuren, Mededelingen van de Geschied- en Oudheidkundige Kring voor Leuven en omgeving, Leuven, 194-196.
  • GENICOT L.F., VAN AERSCHOT S., DE CROMBRUGGHE A., SANSEN H. & VANHOVE J. 1971: Inventaris van het cultuurbezit in Vlaanderen, Architectuur, Provincie Brabant, Arrondissement Leuven, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 1, Luik.

Auteurs:  Foubert, Annemie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Parochiekerk Sint-Paulus: romaanse delen en sacristie [online], https://id.erfgoed.net/teksten/148860 (geraadpleegd op ).