Een aantal hoekgebouwen in de Simonsstraat zijn als blikvangers opgevat, hoger dan de omringende bebouwing, maar ook in een van de rij afwijkende bouwstijl. Op de hoeken met de Van Lerius- en de Lange Kievitstraat staan bijvoorbeeld begin-20ste-eeuwse appartementsgebouwen met natuurstenen gevels in eenvoudige art-nouveaustijl.

Het appartementsgebouw op de hoek met de Van Leriusstraat werd rond 1912 gebouwd als opbrengsteigendom voor Ignace Landy en I.M. Walk. Het bouwdossier voor de afbraak van de bestaande gebouwen en de nieuwbouw werd opgemaakt door bouwmeesters Louis Hamaide en Walter Van Kuyck. Deze bouwmeesters, op dat moment gevestigd in de stationsbuurt in de Quellinstraat 16, realiseerden talrijke gebouwen in deze wijk en gebruikten daarbij vaak een eclectische, op de art nouveau geïnspireerde bouwstijl.

Het appartementsgebouw, met winkels op de begane grond en burelen op de eerste en tweede verdieping, is op een rechthoekig hoekperceel gebouwd. Alle ruimte wordt bebouwd, met uitzondering van een kleine koer tegen de scheidingsmuur in de Simonsstraat. De traphal en de elektrisch aangedreven lift zitten in de achterste hoek; alle kamers zijn voorzien van een vensteropening in één van de gevels. Het pand telt vijf bouwlagen en twee mansardeverdiepingen. In de Simonsstraat heeft het pand drie traveeën, in de Van Leriusstraat zes; tussenin is een afgeronde hoektravee bekroond door een torentje waarop oorspronkelijk een leien spits was voorzien.

Het pand is volledig onderkelderd en herbergt daar twee keukens, een gemeenschappelijk beerput, kolenkelders en stookruimte. Op de gelijkvloerse verdieping worden twee winkels voorzien, een grote winkel op de hoek en een kleinere in de Van Leriusstraat. De inkom leidend naar de verdiepingen zit in de laatste travee in de Van Leriusstraat, met een gang uitgevend op de trapzaal en lift in de hoek. Achter de winkels en bijhorende achterkamers, een kleine cour voor verluchting, tegen de scheidingsmuur in de Simonsstraat. Op de eerste en tweede verdieping worden telkens zeven burelen voorzien, met twee gemeenschappelijk toiletten grenzend aan de cour. Op de twee bovenste verdiepingen, die onder het mansardedak te situeren zijn, geeft een gang toegang tot zeven kamers, samen drie kleine wooneenheden. Het sanitair, bestaande uit twee toiletten en een lavabo per verdieping, was ook hier gemeenschappelijk. De indeling op de plattegronden wijst duidelijk op een opbrengsteigendom, met burelen en kleine appartementjes die per stuk konden worden verhuurd.

De fraaie gevels, met een toren die de hoek bekroont, willen het gebouw een statige, residentiële uitstraling geven, die niet overeenkomt met de eigenlijke functie van het gebouw, die meer lijkt op een huurkazerne. De lijstgevels, in sobere art-nouveaustijl, kregen een natuurstenen parement. De twee bovenverdiepingen zijn gevat in een hoge mansardeverdieping, bekleed met leien. Het winkelgelijkvloers had oorspronkelijk segment- en spiegelbogige etalagevensters, nu vervangen door houten puien. In de hoektravee in de Van Leriusstraat een rondbogige toegangsdeur met fraai ijzerwerk. Op de verdiepingen segmentbogige en korfbogige vensteropeningen, op de bovenverdiepingen voorzien van een doorlopend balkon met ijzeren leuningen. Mansardeverdiepingen met dakkapellen in brede omlijsting. Schrijnwerk naar origineel model bewaard, met op eerste verdieping guillotineramen, op hogere verdiepingen T-vensters. Accent op de hoekpartij, met verhoogde afgeronde hoektraveeën met aansluitende gebogen erkers en balkons, in zwierige art-nouveaustijl.