Gaaf bewaarde site rond de watermolen de Ezeldijkmolen, afgebakend door het stroomgebied van de Demer en de Schaffensestraat.

Het is een voor Brabant zeldzaam voorbeeld van een watermolen binnen een historisch stadscentrum. Hierdoor speelt de Ezeldijkmolen ook een belangrijke stedenbouwkundige rol, samen met de nog gedeeltelijk bestaande pakhuizen die aan de Ezeldijkgang in het laatste kwart van de 19de eeuw werden opgetrokken en intrinsiek met het gehele complex verbonden zijn. Bovendien heeft elke watermolen zijn eigen biotoop: de vochtige grond is de ideale bodem voor wilgen en esdoorns die respectievelijk dienden als beschutting tegen de noordoostenwind en voor de vervaardiging van molenkammen en -schoepen.

Door de gave bewaring van de site is de vroegere bedrijvigheid rond de molen nog goed denkbaar: het aanvoeren van grondstoffen over de bruggen, de dynamiek van het water, de werking van de sluizen, de activiteit in het molengebouw en het afvoeren van de producten over de invalsweg. Vanzelfsprekend speelt de omliggende bebouwing in deze beleving ook een grote rol: de 18de- en 19de-eeuwse bebouwing vlakbij de molen en binnen het stroomgebied van de Demer en de Schaffensestraat fungeert niet alleen als decorum voor de Ezeldijkmolen, maar is tevens een sterk beeldbepalend relict van de vroegere bebouwde omgeving.