Rechte straat tussen de Belgiëlei en de Lamorinièrestraat. De naam verwijst naar het standbeeld van Boduognat, opperhoofd der Nerviërs, dat op 17 augustus 1861 op het rond punt van de Belgiëlei werd onthuld, in de as van de Nerviërsstraat. Het standbeeld door de beeldhouwer Joseph Ducaju, werd in 1954 om verkeerstechnische redenen afgebroken.

De vroegste bebouwing van de Nerviërsstraat, waarvan een van de hoeken met de Belgiëlei werd ingenomen door het imposante hotel Lynen-Könemann, kwam vanaf 1860 tot stand. Uit de beginperiode dateert het neoclassicistische pand op nummer 10, dat echter een grondige verbouwing onderging. Van de eenvoudiger rijhuizen uit de jaren 1860-80 resten de nummers 19, 31, 36, 38 en 40. Opvallende eclectische panden uit deze periode zijn de kunstenaarswoning Arnold Arens door Henry Redig, en de burgerhuizen Lynen door Joseph Hertogs, daar waar het hotel Wauters in beaux-artsstijl door Frans Van Dijk pas uit 1902 dateert. Enkele markante burger- en herenhuizen werden gesloopt, zoals de neoclassicistische hotels F.G. Haghe door Lievin Van Opstal uit 1872 en F. Nieberding-Numan door Michel De Braey uit 1892 (voorheen nummer 17), en de meer bescheiden woning Cordemans-De Vos door Emile Thielens uit 1881. Verder verdwenen twee paar gekoppelde woningen in neo-Vlaamse-renaissancestijl, een eerste door de broers Leonard en Henri Blomme uit 1882 in opdracht van Arnold Arens (voorheen nummers 11-13), een tweede door Edmond Leclef uit 1889 in opdracht van Felix Roeyackers.

Waar uit de jaren 1930 de appartementsgebouwen Drezner en Peeters bewaard zijn, rest van het vroegere Astridbad slechts het ontmantelde booggewelf uit gewapend beton, vandaag als binnentuin geïntegreerd in de Residentie Koningin Astrid, een serviceflatcomplex en dienstencentrum van de CBJW (nummer 16). Het overdekte zwembad "Koningin Astrid" werd in 1935 opgericht door de nv Sportfondsenbad Antwerpen, naar een ontwerp door het Technisch Studiebureel Constructor, ook verantwoordelijk voor het openluchtzwembad van het Sint-Annastrand, en de architect F. Dierckx. Het modernistische complex omvatte een klein en een groot zwembad onder een booggewelf, een tearoom, een solarium en een turnzaal. Flatgebouwen uit de naoorlogse periode nemen de hoeken met de Belgiëlei in, en een belangrijk deel van de pare zijde.