Historiek

Uitgestrekte tuin in het gehucht Triburie, aangelegd door de familie Snoeck in het laatste kwart van de 19de en het begin van de 20ste eeuw. Notaris César Snoeck (1834-1898), telg van de Gentse drukkersfamilie en befaamd verzamelaar van muziekinstrumenten, verenigde in 1875 vier percelen tussen de in 1836 aangelegde Doorniksesteenweg in het zuiden en de oude weg naar Doornik in het noorden. Het bestaande woonhuis werd vergroot en in de zuidoosthoek van het domein werd het poortgebouw opgetrokken, dat vervolgens in 1889 zijn huidige vorm kreeg. Aanpassing van het woonhuis in 1902 en nabij de Doorniksesteenweg bouw van een artificiële torenruïne, de zgn. 'pont du diable'. Het domein bleef eigendom van de familie Snoeck tot 1942; beschadiging van de beplanting van het park tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bouw van een nieuw woonhuis in 1952 door de notarisfamilie Luycx.

Beschrijving

In de zuidoostelijke hoek van het domein, poort- en dienstgebouw. Aflijningen van oude dakhellingen verwijzen naar het eerste poortgebouw uit 1875; huidig uitzicht resultaat van uitbreiding en verbouwing in 1889. Aan de straatzijde, bakstenen lijstgevel met dubbelhuisopstand onder zadeldak tussen zijtrapgevels. Middentravee met torentje onder schilddak. Gevels met spaarvelden onder muizentandfries, vensteropeningen omrand door klompstenen.

Centraal in het domein stond het in 1952 afgebroken landhuis van de familie Snoeck, een kasteeltje met twee hoektorens onder tentdak en zijtrapgevels. De huidige villa uit 1952 is van het type 'Louisiana', standaard villamodel naar Amerikaans ontwerp. Bakstenen villa in L-vorm, een bouwlaag hoog onder flauw zadeldak.

In het westen van het domein, een weinig achter de Doorniksesteenweg, de zogenaamde 'pont du diable'. Gebouwd in 1902 als artificiële torenruïne en belvedère met uitzicht op het heuvellandschap ten zuiden van de Doorniksesteenweg. Overwoekerde toren met groentekelder verzonken in terp. Toren opgetrokken in plaatselijke ijzerzandsteen of 'bergsteen' en 'puddingsteen', een keiige variant van voornoemde ijzerzandsteen. Toegang tot de torenverdieping langs een bakstenen gekanteelde loopbrug op drie spitsbogen, thans in vervallen toestand.