De bovengrondse pijpleidingen zijn een zeer afleesbaar en beeldbepalend element van het industrieel landschap van Petroleum Zuid. Ze waren essentieel in het proces van petroleumover- en opslag. De grote lengte van de nog resterende constructie geeft de schaal van de vroegere capaciteit van de site weer.

De bedrijven op Petroleum Zuid worden bevoorraad door tankers die aan de rechteroever van de Schelde aanmeren aan de petroleumpier. Deze "petroljetty", die met leidingen rechtstreeks aangesloten is met de petroleumtanks op het terrein, is een unicum in de Antwerpse haven. De petroleumpier zelf was afgewerkt in 1902, een jaar later waren de vijf pijpleidingen klaar, een netwerk van gietijzeren leidingen, type Mannesmann dat over het hele terrein doorliep. Oorspronkelijk waren alle pijpleidingen ondergronds. Rond 1939 werd deels overgeschakeld op bovengrondse leidingen, waarvan nu nog een groot deel overblijft dat vanaf de petroleumpier over de Petroleumkaai, via de Naftaweg en de Lakweg, doorloopt tot in de Mazoutweg. De installatie bestaat uit genummerde vakwerkportieken die een bundel ronde, metalen buizen dragen op een hoogte van ongeveer 5 m. Waar een grote afstand moet overbrugd worden, bijvoorbeeld ter hoogte van een inrit of om een weg over te steken, zijn de portieken hoger uitgevoerd, als een soort torens.