Petroleumpier

Tekst van Petroleumpier (https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/213448)

Aan de Petroleumkaai liggen drie pieren, aangelegd voor het aanmeren van schepen ter hoogte van Petroleum Zuid. De meest noordelijke pier is de oudste, aangelegd rond 1900-1902, en de grootste van de drie. Het is één van de oudste constructies op Petroleum Zuid en is tevens één van de oudst gekende betonconstructies in Vlaanderen. Deze "petroljetty", die met leidingen rechtstreeks aangesloten is met de petroleumtanks op het terrein, is een unicum in de Antwerpse haven.

Historiek

Petroleum Zuid is een havengebied aan de zuidelijke rand van Antwerpen, op de rechteroever van Antwerpen. Het terrein, waarvoor een deel van de Hobokense polder werd onteigend en bij Antwerpen gevoegd, werd in 1902 in gebruik genomen. Eén van de eerste infrastructuurwerken die plaatsvonden, was de aanleg van een petroleumpier. Hoofdingenieur en directeur van openbare werken G. Royers tekende de plannen. De bouw van de pier, alsook van de kaaimuren, werd uitgevoerd door de Parijse aannemer Hersent et fils. De passerelle die de pylonen verbindt, is uitgevoerd door aannemer van openbare werken G. Van Bergen uit Antwerpen. De pier zelf werd in 1902 afgewerkt en de vijf pijpleidingen die de pier met de petroleuminstellingen moesten verbinden, werden in november 1903 opgeleverd. De eerste tanker meerde al op 16 augustus 1903 aan bij de nieuwe pier. De pier was tot in het interbellum groot genoeg om alle bedrijven op Petroleum Zuid te bevoorraden.

Beschrijving

De petroleumpier is gelegen aan de Petroleumkaai, in het zuiden van Petroleum Zuid, ter hoogte van Lot A. De pier bestaat uit een aantal installaties op de kaai en een aantal in het water. In de Schelde, zijn 14 betonnen pijlers met natuurstenen parement geplaatst. De twee uiterste pylonen zijn driezijdig en meten 8,15 meter op 9,10 meter. De twaalf tussenliggende ovale pijlers meten 8,15 meter op 5 meter. Met een onderlinge afstand van 17,50 meter, heeft de totale pier een lengte van 301,60 meter, waardoor drie tankers tegelijk kunnen aanmeren. De pijlers zijn met elkaar verbonden door een rechthoekige brug van ijzercement, waarin de oorspronkelijke pijpleidingen zijn vervat. Over de volledige lengte van de pier zijn meerpalen aanwezig. Op de kaai staan twee platformen, met de pier verbonden via twee bruggen. De oostelijke brug is in beton, de westelijke was in smeedijzer maar is vervangen. De pier is licht convex. De oorspronkelijke pijpleidingen zijn in het betonnen brugdek vervat.

  • Stadsarchief Antwerpen, Archief Autonoom Havenbedrijf Antwerpen, MA-HB # 200, MA-HB # 202, MA-HB #1355, MA-HB # 1356.
  • Stadsarchief Antwerpen, Foto's, FOTO-GF # 428-429.
  • ERFGOED & VISIE 2010: Onderzoek industrieel erfgoed Petroleum-Zuid Antwerpen, onuitgegeven studie, PIZ 011.
  • KLEIO 2001: Antwerpen Petroleum Zuid: urgentie-onderzoek, samenvattend verslag, Wevelgem, 11, 19.

Auteurs:  Hooft, Elise
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Petroleumpier [online], https://id.erfgoed.net/teksten/136804 (geraadpleegd op ).